Myśląc o górach nigdy jako pierwsze nie przychodzą mi do głowy kolorowe obrazy. W górskich rejonach szukam przede wszystkim cienia. Mroczne, strzeliste turnie wybijające się w niebo niczym wieże średniowiecznych katedr przypominają, że Górski Bóg, niczym ten średniowieczny – jest surowy, nie ingeruje w sprawy człowieka, pozostawiając go samemu sobie. Obserwując te skalne dzieła sztuki można osiągnąć stan zbliżenia do absolutu przy jego jednoczesnej nieosiągalności.