Witaj na blogu! Od czasu do czasu dzielę się tutaj swoimi fotograficznymi patentami, wiedzą, przygodami z plenerów, a także zamieszczam porady dotyczące fotografii pejzażu i testy sprzętu. Zapraszam do lektury :)
Kamienne Katedry Karakorum “Stoi przed mną łańcuch górski. Niekiedy pali go słońce, niekiedy siecze deszcz, nierzadko otula mgła. Nie skarży się nigdy, nie czeka na podziękowanie. Jest zawsze majestatyczny i zawsze daje siebie.” – L. Boff Myśląc o górach nigdy jako pierwsze nie przychodzą mi do głowy kolorowe obrazy. W górskich rejonach szukam przede wszystkim
Islandzkie Szarości Islandzkie krajobrazy prezentują się niesamowicie w czerni i bieli. Zmienność pogody, oświetlenia, różnorodność ukształtowania terenu i kształtów chmur, jakiej nie widziałem gdziekolwiek indziej, budują wspaniałą podstawę fotografii monochromatycznych. Niezależnie od poru roku czy dnia.
Bliżej “”…wobec potęgi gór prościej odkrywa się siebie,a przynajmniej to, że większość granic i lęków to tylko ułomność naszego umysłu, poza którą zaczyna się wolność…” – J. Teler
Uomo di Passo Giau „…góry tylko wtedy mają sens, gdy jest w nich człowiek ze swoimi uczuciami, przeżywający klęski i zwycięstwa. I wtedy, gdy coś z tych przeżyć zabiera ze sobą w doliny…” – Andrzej Zawada Przełęcz. Światło. Człowiek. Polecam obejrzeć z podkładem muzycznym. Wystarczy kliknąć: (Pearl Jam, Indifference)
W Poszukiwaniu Straconego Światła Światło to esencja fotografii. W pejzażu jest wszystkim. Od kiedy zacząłem fotografować, poszukiwałem światła w każdej możliwej formie. Jego ulotność była napędzała moje fotograficzne życie. Światło to cierpliwość. Szukam go, potrafię godzinami na nie czekać. Nie zawsze się zjawia w umówionym miejscu i czasie. Odwiedzanie znanych mi lokacji i oglądanie ich
Kolory Interioru Rzadko fotografuję w kolorze. Barwa w fotografii z reguły odwraca uwagę, nie sprzyja kontemplacji światła i cienia. Wypłukuje obrazy z kontrastów. W przypadku islandzkiego interioru znakomicie podkreśla jednak jego charakter. Pastelową delikatność brązów, pomarańczy, zieleni utożsamiam z miękkością tamtejszych łąk, sielankowym klimatem, szumem strumieni bez pośpiechu przemierzających górskie doliny. Delikatnością, którą doceniam zwłaszcza
Islandia Kraina ognia i lodu – jedno z najpiękniejszych miejsc, które fotografowałem. Przepastne równiny, pokryte mchem pola zastygłej lawy, niezliczone wodospady, kolorowe góry, zorze polarne to raj dla fotografa. Pomimo rosnącej popularności i milionów turystów odwiedzających wyspę, nadal ma do zaoferowania miejsca niezwykłe pozwalające cieszyć się naturą na wyłączność. Będąc na Islandii lubię zboczyć ze
